Papanın bu gözlənilməz hərəkəti, P2 qərargahları arasında böyük bir narahatlığa səbəb oldu. Bunun üzərinə, heç vaxt itirmədən Papa üçün qəti qərar verildi: "İtalyan həlli."
Papa seçilməsindən 33 gün sonra öldürülən, Vatikanın mason olmayan "dürüst" Papası I. Jean Paul.
"Sindona üçün problemlər İtaliyada, xüsusilə Vatikanda idi. Əgər Marcinkus aşsa Calvini də aparardı, əgər Calvi düşsə Sindonanı da birlikdə çəkərdi. Problemlərini cinayətlərlə həll etməyə vərdişkar bir adam, özünə İtaliyada bir təhdid meydana gətirən Papanı öldürməyi istəməz idimi? Sindona, Calvi, Marcinkus, və Kardinal Cody: 28 Sentyabr 1978də bütün bu adamların, müəyyən mövzularda qərar alan Papa I. Jean Paul üçün pis şeylər planlamalarının səbəbləri vardı. Başlarına gələn hadisələrin qorxu verdiyi iki adam daha vardı Licio Gelli və Umberto Ortolani. 28 Sentyabrda altı adama bir yeddincisi də əlavə olundu. Lucianinin özlərinə qarşı planladığı tədbirləri öyrənən Vatikanın Dövlət Sekretarı Kardinal Villot. Villot, qorxunu öyrənmişdi." (Im Namen Gottes?, David A. Yallop, sf.283)
"Cody, Marcinkus, Villot, Calvi, Sindona, Gelli. Bu adamlardan ən az bir dənəsi 28 Sentyabr axşamı və ya 29 Sentyabr səhəri reallaşacaq bir plan etdi. Plan İtalyan həllinin tətbiq olunmasından doğuldu: Papa ölmək məcburiyyətində idi." (Im Namen Gottes?, David A. Yallop, sf. 300)
Və 29 Sentyabr 1978də İtalyan həlli reallaşdı. Papa I. Jean Paul şübhəli bir ölümlə həyata gözlərini yumdu. Lakin P2in ədli tibbə, prokurorluqlara uzanan qolları hadisənin örtbas edilməsini və normal bir ölüm kimi göstərilməsini təmin etdi.
"I. Jean Paul, 100 ildən bəri tək başına ölən ilk Papa idi." (Im Namen Gottes?, David A. Yallop, sf.300)
"Papa öldürüldü. Amma heç bir yarılma etdirilmədi." (Im Namen Gottes?, David A. Yallop, sf.312)
"İtaliyada Papanın enfarktüsten ölüb ölmədiyini mühakimə edə biləcək biri varsa o da Professor Giovanni Rama idi. Rama 1975dən bəri Papanın müalicəsini edirdi. Lakin, Papanın Vatikandakı ölümüylə əlaqəli heç bir şəkildə Rama ilə əlaqə qurulub, danışılmadı. Professor həkim Rama, 'Məni çağırıb Papanın cəsədini araşdırmamı istəməmələrinə çox çaşdım' dedi." (Im Namen Gottes?, David A. Yallop, sf.352)
İtalyan üsulu həllin sahibləri isə Vatikandakı təşkilatı nizamları sayəsində "iş"lərinə davam etdilər:
"Villot, Cody, Marcinkus, Calvi, Sindona, Gelli: Qatil şübhəlisi olaraq hər biri qüvvətli bir faktor meydana gətirir. Kardinal Villot, Vatikan Dövlət Sekretarı mövqesini qorumaq, digərlərini mövqelərinə zərər gəlməsinə qarşı qorumaq üçün Papanı öldürmüş ola bilməz idimi?
Kardinal Cody, özünü Chicagodakı mövqesindən uzaqlaşdırmağa çalışan Papanı Vatikandakı yoldaşları köməyiylə öldürmüş ola bilməz idimi? Bir bank institutunda söz sahibi olan Yepiskop Marcinkus, Institute per le Opere Religiosenin (Vatikan Bankının) Başçısı olaraq qalmaq istədiyi üçün cinayət işləmiş ola bilməz idimi?" (Im Namen Gottes?, David A. Yallop, sf.353)
"Prokurorluğun etdiyi normal bir araşdırmada bu üç adam (Villot, Cody, Marcinkus) bir çox sualı cavablandırmaq məcburiyyətində idilər. Bu gün beş il sonra bu yolla bir şərh artıq mümkün deyil. Villot və Cody öldülər, Marcinkus çatıla bilməz bir şəkildə Vatikanda oturur." (Im Namen Gottes?, David A. Yallop, sf.354)
"Kim Papanı öldürdüsə bunu boşuna etmədi. Villot Dövlət Sekretarı olaraq qaldı. Cody mövqesini qorudu. Marcinkus və köməkçiləri Məhrumunu, De Strobel və də Bonis Vatikan Bankını istiqamətləndirməyə davam etdilər və Banco Ambrosiano ilə olan işlərin inkişafını təmin etdilər. Calvi, adamları və P2in ustadı Gelli ilə Ortoloni, Vatikan Bankını qalxan olaraq istifadə edərək tərəfə pul keçirib, hiyləgərliklərini davam etdirdilər. Wojtyla (Polşalı Kardinal), I. Jean Paulun Kardinal Codyun ayrılmasına qərar verməsinə səbəb olan sənədləri əlində tuturdu. O ayrıca Vatikanda masonların sözünün keçdiyini göstərən sənədləri əlində tuturdu." (Im Namen Gottes?, David A. Yallop, sf.364